Në përgjithësi, prindërit që priren t’u japin fëmijëve të tyre gjithçka që duan, e bëjnë këtë për arsye që lidhen me fajin dhe mungesën e kohës së mjaftueshme për t’u kushtuar atyre.

Kur prindërit kanë ndjenjën ose ndjenjën se nuk po bëjnë mirë, se nuk po bëjnë një punë aq të mirë sa mund të bënin si prindër, ose se po dështojnë në aspekte të caktuara të prindërimit, faji fillon. Faji mund të bëhet një shok i rrezikshëm, duke na udhëhequr në anën e gabuar të gjërave dhe në zgjedhjen e gabuar, në vend që të na tregojë zgjidhjen e vërtetë. Faji arrin të aplikojë një lloj arnimi momental, kalimtar dhe vërtet të pamjaftueshëm.

Pasojat e bërjes së gjithçkaje të lehtë për fëmijët tanë (ose dhënia e  gjithçkaje që duan) janë të ndryshme, por të rëndësishme dhe mund të shihen si në afat të shkurtër ashtu edhe në atë afatgjatë.

1. Frustrimi dhe toleranca e ulët ndaj tij

2. Ata nuk do ta dinë vlerën e punës dhe përpjekjes.

3. Ata mund të kenë ankth.

4. Depresioni mund të bëjë hyrjen e tij të madhe.

5. Zhvillimi i një personaliteti jotolerant

6.Teka konstante

7.Varësi të ndryshme