“Tetë vjet më parë, kur lindi vajza ime e parë, unë dhe bashkëshorti im patëm një bisedë”, thotë Kasey Edwards, një nënë australiane e dy fëmijëve në një segment të The Project.

Biseda për të cilën ajo po flet ishte ajo që ajo thotë se ishte “bazuar në statistika të tmerrshme bazuar në rrezikun e abuzimit seksual të fëmijëve të shkaktuar nga burra të njohur” dhe përfundoi në një vendim të ndërsjellë se ishte “më e lehtë dhe më e sigurt” të kishte një rregull që asnjë mashkull , duke përfshirë edhe gjyshërit e fëmijëve,të kujdesem  për ta.

Vetëm në SHBA, statistikat tregojnë se një në pesë vajza dhe një në 20 djem është viktimë e abuzimit seksual të fëmijëve.

Këto janë fakte që sigurisht nuk duhen nënvlerësuar.

“Unë nuk dua të mendoj për askënd në familjen time apo ndonjë mik dhe të pyes nëse ata mund të jenë apo jo një dhunues i mundshëm seksual,” vazhdon Edwards. “Pra, nëse kemi një rregull të përgjithshëm, atëherë jemi të sigurt.” Sado që ne do të donim t’i mbronim fëmijët tanë nga çdo formë e dëmtimit apo lëndimit, unë e kundërshtoj arsyetimin e saj.

Po gratë me të cilat bien në kontakt fëmijët e saj, të cilat mund të jenë dhunuese të mundshme seksuale? Edhe pse personalisht nuk mendoj se jeta mund të jetohet plotësisht duke kërkuar vazhdimisht majtas dhe djathtas për diçka që mund të shkojë keq, edhe nëse jeni ai lloj personi, si Edwards, si mund ta shikoni vetëm një gjini si rrezik ?

Përsëri, e kuptoj një pjesë të arsyetimit të saj. Një raport i Institutit Kombëtar të Drejtësisë në vitin 2003 zbuloi se tre nga katër adoleshentët që janë sulmuar seksualisht në SHBA u viktimizuan nga dikush që e njihnin mirë dhe është gjetur se më shpesh meshkujt janë autorë.

Por, Edwards po shkon aq larg këtu sa të thotë se ajo në asnjë rrethanë nuk mund të përjashtojë babanë e saj si një dhunues seksual  kështu që pse është kaq e lehtë për të që t’i besojë një punonjëseje shkolle ose nënës së një fëmije tjetër që ajo nuk e ka e di aq mirë sa njeh familjen dhe miqtë e saj?

Ndërsa intervista e saj përfundon, Edwards pyetet: “A ka ndonjë gjë në historinë tuaj që e ka nxitur këtë veprim?” Përgjigja e saj, e cila nuk i përgjigjet saktësisht pyetjes, përfshinte: “Unë e di se sa njerëz të bukur dhe të mrekullueshëm në publik, të cilët nuk do të lëndonin kurrë një mizë, mund të jenë përbindësh në privatësi dhe unë nuk jam i përgatitur ta marr atë rrezik me fëmijët e mi”.

Ajo ka të drejtë. Këta janë fëmijët e saj, është zgjedhja e saj – kjo është e vërtetë për situatën unike të çdo prindi. Pra, nëse kjo është e drejtë për të, atëherë kjo është e drejtë për të. Megjithatë, në thelb u rrita në vitet e mia fillore nga vetë gjyshi im dhe kurrë nuk mund ta imagjinoja të mos e lija babanë tim të ëmbël të ishte vetëm me nipin e tij. Pra, do të duhet të biem dakord për të mos u pajtuar.

Abuzimi seksual është shumë i zakonshëm.