Bota e mjekësisë dhe ajo e sportit kanë nxjerrë në pah kohët e fundit rëndësinë e studimeve mbi efektet e sporteve gjatë shtatëzënësisë dhe rikuperimin e tyre pas lindjes.

Bazuar në përvojën e atletëve të ekipit olimpik italian, u krye një studim për të përmirësuar njohuritë mbi këtë çështje, në mënyrë që të nxirren përfundime të vlefshme për të gjitha gratë që dëshirojnë të kenë një fëmijë.

Të dhënat e marra nga kjo analizë, në fakt, mund të jenë të dobishme jo vetëm për atletët e nivelit të lartë, por edhe për të gjitha gratë që praktikojnë sporte jokonkurruese.

Qëllimi është të përcaktohen modelet e përshtatshme të sjelljes në kontekstin e aktivitetit fizik gjatë shtatëzënësisë, në mënyrë që nënat e ardhshme të mund të përfitojnë nga përfitimet relative si në periudhën e shtatzënisë ashtu edhe në periudhën pas lindjes.

55 atletë janë kontaktuar të cilët kanë marrë pjesë në pesë edicionet e fundit të Lojërave Olimpike (Sydney 2000 – Rio de Janeiro 2016) dhe kanë përfunduar një shtatzëni dhe më pas janë kthyer në lojëra sportive konkurruese.

Progresi i shtatzënisë u vlerësua në drejtim të shtimit të peshës, ndryshimeve në gjumë por edhe problemeve urogjenitale, dëmtimeve, dhimbjeve të mesit, etj.

Numri dhe lloji i stërvitjeve të kryera si në shtatzëni ashtu edhe pas lindjes u vlerësuan.

Nënat e reja i ushqyen me gji fëmijët e tyre për 90% të rasteve dhe iu kthyen aktivitetit konkurrues mesatarisht 7 muaj pas lindjes së fëmijës, me konkursin e parë mesatarisht një vit pas lindjes.

50.6% e atletëve u kthyen në garat ndërkombëtare.

40% e atletëve u kthyen në podium.

30% e atletëve kanë fituar një medalje të artë.