Ai quhet Michael dhe jeton në Providence,SHBA.Është viti 1999,del për vrap dhe shikon se po punohet për të ndërtuar një qëndër tregtare.

Një ndërtesë e madhe, me shumë hapësira ende të papërdorura. Një në veçanti ka një hyrje të vogël që hapet nga jashtë.

Është viti 2003,i zoti i shtëpisë e dëbon, duhet të prishin gjithçka për të ndërtuar parkingjet për qendrën e re tregtare.

Michael nuk mund ta besojë. Ai dhe qiramarrësit e tjerë zihen, por nuk mund të bëjnë asgjë. Papritur e gjen veten pa çati mbi kokë.

Është i zemëruar. Shkon drejt e në qendër, dëshiron të bërtasë, të lëshojë avull. I kujtohet ajo hyrje sekrete. Kanë kaluar vite, por është ende aty. Ai shikon përreth, askush nuk po shikon. Hyn..

Ka nje hapesire mjaft te madhe, pa dritare, e gjitha me beton. Michael nuk mund të ndalet së buzëqeshuri. Ai kthehet fshehurazi me miqtë e tij. Ata e pastrojnë atë, vendosin diçka për të fshehur hyrjen, një divan, një televizor dhe një tastierë video lojërash. Perfekte. Tani ai ka një shtëpi të re.

Për të mos u kapur, jepen rregulla të sakta. Respektimi i orareve të qendrës, ndryshimet e rojeve, mosftimi i të huajve, disa kufizime, por përndryshe është një fllad. Ka banjo, ujë të lirë dhe hapësirë ​​të bollshme për vrap. Jeton në kurriz të atyre që e dëbuan, ndihet si mit.

Është viti 2007. Michael gjen agjentë brenda shtëpisë.  Sa keq, ai pothuajse kishte mbaruar rregullimin e dyshemesë.

Pas katër vitesh të bukura i thotë lamtumirë banesës së tij sekrete. Ai lufton me nder para gjyqtarit. Ai thotë se ai ishte një eksperiment artistik me vlera shoqërore. Ai zbuloi se mund të jetosh shumë mirë brenda një qendre tregtare.

I përgjigjen se nuk është shumë qesharak, flasin për burgun, në fund zbret me kusht dhe ndalim për të shkelur sërish në pallat. Michael vazhdon të ruajë vlerën e biznesit të tij. Vite më vonë, i ulur para televizorit, ai shikon një film të frymëzuar nga jeta e tij. Ai buzëqesh.