Në vitin 1963, një çift adoleshentësh, Len Albrighton dhe Jeanette Steer, u takuan për herë të parë në një spital në Isle of Wight, një ishull në brigjet e Anglisë.
Ata po stërviteshin për t’u bërë infermierë dhe kur u panë për herë të parë, thanë se ishte “dashuri me shikim të parë”, sipas South West News Service.
Por rruga për ta zyrtarizuar ishte shumë më e gjatë nga sa ishte parashikuar.

Ata u përpoqën të martoheshin si adoleshente, por prindërit e saj nuk e lejuan.

Len ishte vetëm 19 vjeç në atë kohë dhe Jeanette ishte 18.
Pas disa muajsh njohjeje, Len u ul në një gju dhe bëri pyetjen.
Jeanette ra dakord dhe ata filluan të planifikonin dasmën.
Len vendosi të fillonte jetën e tyre të re së bashku në Australi.
Ai u transferua atje dhe bleu një tokë për të ndërtuar një shtëpi që ata të jetonin të lumtur përgjithmonë.
Por shpejt, në postën e tij erdhi një letër që ndryshoi gjithçka.
Jeanette i shkroi atij se prindërit e saj nuk do ta lejonin martesën sepse mosha ligjore e martesës ishte 21 vjeç.

Asaj iu desh ta anulonte dasmën, dhe për më tepër, prindërit e saj nuk e lanë të shkonte në Australi.
Len vendosi të qëndronte në vendin poshtë dhe përfundoi duke u martuar me dikë tjetër.
Jeanette bëri të njëjtën gjë, përveçse ajo qëndroi në Isle of Wight.
Ajo u martua me një oficer të marinës me të cilin kishte dy fëmijë.
Len kishte tre fëmijë dhe përfundoi duke u ndarë me gruan e tij pas 52 vitesh.

Pas divorcit, ai u kthye në Angli për të vazhduar punën si infermier.
Pastaj, ai kishte idenë për të gjetur Jeanette edhe një herë.
Ai shkoi në bibliotekën e Njuportit dhe gjeti adresën e saj duke përdorur listën zgjedhore.
Ajo ishte në pension dhe ende e martuar me burrin e saj, por qëllimet e tij ishin të pastra,ai thjesht donte të dinte se si po shkonte.

“Isha i trembur, duke mos ditur se cili do të ishte reagimi i saj apo nëse do ta shihja”, tha ai.
“Unë shkova në rastësi. Nuk ishte një vend i lehtë për t’u gjetur, por e bëra. Thjesht shpresoja që ajo të ishte mirë nuk prisja asgjë tjetër.”
Ajo nuk e njohu të dashurin e saj të humbur në fillim.

Jeanette pa Len duke qëndruar pranë gardhit të kopshtit të shtëpisë së saj, duke mbajtur mjekër diçka që ai nuk e kishte gjithë ato dekada më parë.
Ajo e pyeti se kush ishte dhe reagimi i saj ishte dërrmues kur ai i tha emrin.
“Për pak vdiqa kur kuptova se ishte ai,” tha ajo.
“Isha e lumtur që më pa. Mendova shumë për të në atë kohë.”

Meqenëse ishte ende e martuar, ajo e largoi Len dhe i tha burrit të saj se ai ishte thjesht një i huaj që kërkonte udhëzime. Len i dërgoi asaj një kartolinë për Krishtlindje, por mbeti jashtë kontaktit deri dy vjet më vonë, kur burri i saj vdiq nga kanceri.
Ajo vendosi të kontaktojë përsëri me Len duke përdorur adresën që ai dha në kartën e Krishtlindjes.
Në vitin 2018, ajo ra dakord të transferohej në rezidencën e tij aktuale në Stevenage, një qytet në Angli, për të jetuar së bashku në të njëjtën shtëpi.

Vitin e kaluar, ai ia bëri pyetjen për herë të dytë dhe ajo pranoi edhe një herë, përveç kësaj radhe, askush nuk e pengoi martesën e tyre.
Më 11 shkurt, ata bënë dasmën e tyre me fëmijët, nipërit dhe mbesat e tyre të gjithë të pranishëm.
Sot, Jeanette u shpreh se po shijon jetën e re me Lenin.

“Jeta martesore është fantastike nuk mund të ishte më mirë”, tha ajo.
“Është mirë të kesh dikë që më trajton me respekt. Më pëlqen të bëj gjithçka dhe gjithçka me Len.”

Len është gjithashtu i mbushur me emocione dhe romancë për partnerin e tij të vjetër të jetës.
“Ne u dashuruam përsëri,” tha ai. “Ne i lexuam poezi njëri-tjetrit dhe shkëmbyem unaza u emocionova kur lexova të miat. Isha i pushtuar nga dashuria për të.”