Kryefjala Logo

As në pikturë,di anglisht që prej lindjes,por nuk gjen punë se është autik

3 Nëntor, 2023 | 1:20 pm

Ky është Roberto.

Lindur në vitin 2004, në provincën e Napolit. Shikon filma vizatimorë në anglisht.

Është një gjuhë e ndryshme nga ajo që përdorin mamaja dhe babi, atyre u pëlqen më shumë.

Ai flet anglisht edhe në kopshtin e fëmijëve.

Por ai nuk e pëlqen atë vend. Ai e kalon gjithë kohën e tij duke u fshehur pas një kutie. Mësuesit përpiqen me çdo mënyrë ta nxjerrin jashtë.

Roberto do të donte vërtet t’i bënte njerëzit të kuptojnë se çfarë ndjen. Ai nuk mundet. Ai fshihet pas heshtjes dhe anglishten e tij. Ai i injoron të gjithë, vendos kapëse rrobash dhe makina lodrash, vizaton personazhe vizatimorë. Në ato momente ai buzëqesh, ndihet vërtet i lumtur.

Koha kalon, Roberto shkon në shkollën fillore. Shokët shkruajnë dhe ulen. Ai endet nëpër klasë pa qëllim.

Një ditë e ëma e merr mënjanë.

I flet për Asperger-in, autizmin me funksion të lartë.

“Dashuria ime, do të thotë që je e veçantë.”

Ai ngre supet. Pak nga pak mëson të lexojë, të shkruajë dhe të numërojë, por argëtohet shumë më tepër kur flet anglisht dhe shkruan në kompjuter me të gjithë gishtat. Pasditeve i kalon me laps në dorë, duke vizatuar linja perfekte, portretet e tij duken si fotokopje.

Është viti 2022. Familja i bën një dhuratë, të gjithë së bashku fluturojnë për në Shtetet e Bashkuara. Ata vizitojnë Muzeun e Schultz-it, autorin e Snoopy, të preferuarin e tij. Roberto ndihet mbi hënë.

Ai zhytet në botën e tij, personazhet e tij, pasionin e tij.

Shijoni lumturinë.

Mbaron gjimnazin, nuk ka diplomë, vetëm certifikatë.

Ai do të donte të ishte një përkthyes apo dizajner, i ka të gjitha kredencialet, por askush nuk i jep një shans.

Justifikimet janë gjithmonë ato: të ndryshme, të çuditshme, kufij.

Roberto është mjaftuar, ai strehohet në pasionet e tij.

Ai vizaton një botë ku ato fjalë nuk kanë asnjë kuptim, ku ai është vetëm një djalë 18-vjeçar që kërkon vendin e tij të lumtur. Dhe ai do ta gjejë atë. Për vete dhe për të gjithë fëmijët që i panë dyert të mbyllura në fytyrë.

Të ngjashme